Osoby współuzależnione często żyją w cieniu uzależnienia bliskiej osoby, której życie jest skomplikowane przez nałóg, czy to w postaci uzależnienia od substancji, zachowań kompulsywnych, czy innych problemów.
Współuzależnienie jest stanem, w którym osoba bliska osobie uzależnionej staje się emocjonalnie i psychicznie związana z jej problemem, często ignorując własne potrzeby i zdrowie psychiczne w celu zaspokojenia potrzeb osoby uzależnionej. Terapia dla osób współuzależnionych jest niezwykle istotnym narzędziem w procesie rozumienia, leczenia i odzyskiwania własnego życia.
Czym jest współuzależnienie?
Współuzależnienie to złożony stan, który obejmuje wiele aspektów psychologicznych, emocjonalnych i społecznych. Osoby współuzależnione często przejawiają takie cechy jak kontrola, zaniedbywanie własnych potrzeb, niskie poczucie wartości. Osoby współuzależnione starają się kontrolować życie osoby uzależnionej, wierząc, że w ten sposób pomogą jej wyjść z nałogu. Osoby współuzależnione często bagatelizują własne potrzeby i troszczą się przede wszystkim o potrzeby uzależnionego.
Osoby współuzależnione często odczuwają niskie poczucie wartości i są uzależnione od uczuć i pochwał od osoby uzależnionej. Unikają również konfliktów i trudnych rozmów, by nie pogorszyć sytuacji osoby uzależnionej. Nie potrafią ustalać zdrowych granic w relacji z osobą uzależnioną. Terapia dla osób współuzależnionych to proces, który pomaga tym osobom zrozumieć swoje własne zachowania, emocje i myśli w kontekście ich relacji z osobą uzależnioną.
Podczas terapii osoby cierpiące na współuzależnienie mogą pracować nad swoimi własnymi problemami i potrzebami. Terapeuta pomaga w zrozumieniu, dlaczego dana osoba stała się współuzależniona i jakie mechanizmy obronne ją kształtują. Terapia indywidualna oraz grupowa dla osób współuzależnionych pozwala na dzielenie się doświadczeniami z innymi osobami, które przeżywają podobne sytuacje. To miejsce, gdzie można znaleźć wsparcie i zrozumienie.
